ای دوست من
اشکهایت را دور نریز......
اینجا دو دست قنوت شده رو به قبله چشمان تو در انتظار طلوع فردایند...
بخوان ربنایی تا با اذان عشقت افطار شود این روزه ی سکوت..... و..... تشنگی
سالها بیهوده رفتن را التیام بخش.
+ نوشته شده در چهارشنبه سی و یکم خرداد ۱۳۹۱ ساعت 6:5 توسط ثنا
|