صراط حمید

الهی؛
به حرمت روزهای بلند رمضان
و حرمت لب‌های خشک از گرمای روزهای داغ
و حرمت جگر ِ سوخته‌ی روزه‌دارانت از تحمل عطش
ما را قربانی و فدائی و راهی ِ لب تشنه‌ای کن که در جوار آب، بی‌آب

و عطش‌ناک و با لب‌ و کام چون چوب خشکیده به سویت پر گشود

و چون روحش - که تجلی اسم اعظم تو بود - به سویت پر می‌گشود،

آیه فرمودی که:
يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّة
ارْ‌جِعِي إِلَىٰ رَ‌بِّكِ رَ‌اضِيَةً مَّرْ‌ضِيَّة
فَادْخُلِي فِي عِبَادِی
وَادْخُلِي جَنَّتی
و در تقدیر لیلة‌القدر امسال‌مان بنویس که |عبودیت محض| و |بنده‌گی خالص|، مقدرمان شود.
برحمتک یا ارحم الراحمین