رزق و روزی
افرادى كه تو دلشان نيت بد كنند، خدا اينها را محروم مىكند يا رزق را از آنها كم مىكند
كليد رزق دوتاست، يك كليد كار و تلاش، يك كليد ايمان و تقوا. هيچكدام هم كار همديگر را نمىكند
گاهى با يك گناه رزق انسان بسته مىشود مىگويد: «اللَّهُم اغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتِى تُغَيِّرُ النِّعَم»
حسن نيت باعث زياد شدن روزى مىشود .
خيانت فقر را به دنبال دارد. و اين طبيعى است كه اگر خيانت كرديم نظر مردم در داد و ستد و معامله با ما برمى گردد.
سوسكها و سگهاى ولگرد روزى دارند بى غصه، و چقدر زشت است انسان در پى روزى باشد با كلك
(چرا روزى كم و زياد مىشود)
1- بعضى به خاطر قهر الهى تا پيمانه پر شود
2- به خاطر نياكان
3- به خاطر آزمايش
4- به خاطر تلاش و لياقت
براى بعضى گشايش سبب طغيان است اگر كسى توسعه در رزق نداشت و تلاش هم داشت فكر كند ممكن است باعث طغيان او شود.
پيامبر (ص) فرمود: به هر كس مىخواهى نفرين كنى دعا كن خداوند مالش را زياد كند. نسبت به دشمنان اسلام اگر خواستى نفرين كنى بگو خداوند مالش را زياد كند. گاهى يك نفر را بسيار نعمت مىدهند كه بسوزد
بعضى از مردم با خداوند عهد مىبندند كه اگر خداوند از فضلش بدهند صدقه مىدهند، وقتى به او داديم بخل مىكند. وقتى ندارد يك ماشين بده همه را سوار مىكنم وقتى ماشين دار شد يك آشنا را هم كه مىبيند سرش را مىخاراند كه مثلا او را نديده است
تقوا باعث گشايش است
پول خرج كردن (سخاوت) رزق را زياد مىكند اگر توسعه مىخواهى بايد بريز و بپاش داشته باشى، فكر نكنى اگر ندادى دارى و اگر دادى ندارى.
صله رحم روزى را زياد مىكند.
مراعات بهداشت، شستن دست قبل از غذا روزى را زياد مىكند.
نماز شب روزى را زياد مىكند.
حسن خلق روزى را زياد مىكند.
امين بودن روزى را زياد ميكند. مردم مىگويند اين دست و چشمش پاك است.
شكر نعمت روزى را زياد مىكند.
بين الطلوعين سراغ كار رفتن روزى را زياد مىكند.
خورده نانهاى سر سفره را خوردن روزى را زياد مىكند.
شكر نعمت است نگوييد چيزى نيست، تحقير نكنيد حتى به دانه برنج، گفتند نخست وزير چين، دو دانه برنج افتاده را برداشت و خورد، گفت ما يك ميليارد و صد ميليون جمعيت هستيم نفرى دو عدد برنج دور بريزيم 20 كاميون مىشود. با هم حساب كنيد اگر نفر دو تا قاشق برنج اسراف كنيد ۷۵ ميليون جمعيت 1۵0 ميليون قاشق مىشود
استغفار روزى را زياد مىكند
خداوند بهترين روزى دهنده است
چرا خداوند «خَيْرُ الرَّازِقينَ» است؟
جواب: 1- زياد مىدهد 2- بى منت مىدهد 3- به همه مىدهد. ممكن است به يكى كم بدهد ولى بچه هايش تيز هوش هستند. و ممكن است به يكى پول بدهد ولى اعصابش را بگيرد آدمهايى هستند وضع مالى آنها خوب است ولى ساعت تق تق كند خوابش نمىبرد و آدمهايى كه نان خالى مىخورند ولى وقتى مىخوابد يكسره 9 ساعت استراحت مىكند. خداوند تقسيم كرده. 4- دائمى مىبخشد. 5- چيزهايى مىبخشد كه ديگران نمىتوانند ببخشند.
و به همين پنج دليل خداوند «خَيْرُ الرَّازِقينَ» است، اداره برق دو ساعت برق
مى دهد باز هم مىگويد هرگز نكن فراموش لامپ اضافى خاموش بعد هم اگر دير پول بدهى قطع مىكند.
خداوند «وَ جَعَلْنا سِراجاً وَهَّاجاً» (نبأ/ 13) صبح تا به شب خورشيد مفت قرار داده، دو روز تهران باد نيايد داشتيم خفه مىشديم دولت و ملت گيج شدند يك نسيم مىآيد همه نفس مىكشند خداوند منت نمىگذارد، ديگران چه بسا يك كارى مىكنند منت مىگذارند.
در رزق دو تا شرط هست يكى گفته «حلالًا» يكى گفته طيبا، بعضى چيزها حلال هست اما طيب نيست طيب يعنى دلپسند، حلال از نظر فقهى بايد حلال باشد
اگر كسى مىخواهد رزق او خوب بشود بعد از نماز دعا بخواند دعا رزق را جذب مىكند نه مشترى
شخصى بى پول شد. در حرم اميرالمؤمنين رفت و گفت: يا على! شنيدم شما كه زنده بودى در خانهى فقرا پول و خرما و نان و آرد مىدادى. حالا من در خانهى تو آمدم. «فلوس ماكو» پول ندارم. فقر به من فشارآورده است. بعد گفت: يا على يك كارى بكن كه به دست من پول برسد. امشب يك صد تومانى به دست من برسد. خيلى متوسل شد كه يك صدتومانى بگيرد. مىگفت: مىخواهم يك نفر در همين حرم به من بگويد: اين صدتومان را بگير. خوب كه گريه كرد و متوسل شد، يك نفر گفت: سلام عليكم. گفت: من چند روز پيش ايران بودم. ابوى شما را ديدم. گفتم: كه من به كربلا مىروم و ممكن است كه پسر شما را كه در نجف درس مىخواند، ببينم. آيا كارى با آقازادهتان نداريد؟ صدتومان داد تا به شما بدهم. اين را به او بده. پسر پول را گرفت و گفت: يا على! اين را پدر من داده است. صدتومان هم شما بده. اين پول را پدر من داده است پول را در كيسه گذاشت و به مدرسه آمد. ديد پول نيست. دويدم و به حرم رفت. خيلى ناراحت شد. داغ اين پول را ديد. صدتومان پول خيلى زيادى بود. خلاصه دو سه روز صبركرد. به استادش گفت: آقا چند شب پيش من يك چنين كارى كردم. گفت: بايد در حرم بروى و به زبان فارسى توبه كنى. توبه عربى «أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ رَبِّى وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ» است. گفت: به حرم برو و به زبان فارسى توبه كن. يك كلمهاى بگو كه در عرب نباشد. يك خورده به غرورش برخورد. گفت: ما كه توبه نمىكنيم. بالاخره گفت: حالا امتحان مىكنم. در حرم رفت و
گفت: يا على درست است كه اين پول را پدر من داده است. اما يك ميليون شرط بايد با هم هماهنگ شود كه اين به من برسد. بايد ايشان پدر من را در بازار ببيند. به پدر من بگويد كه به كربلا مىرود. پدر من يادش بيايد و آن پول را به او بدهد. من و ايشان همديگر را در حرم ببينيم. اين كارها همه در دست توست. من بد مستى كردم. معذرت مىخواهم. توبه فارسى كرد. گفت: تا صيغهى فارسى را خواندم، يك زن عرب به من گفت: آقا چند شب پيش من به حرم آمدم. مقدارى پول اينجا پيدا كردم. فرياد زد و گفت: يا على اين پول از تو است
هفده چيز روزى را زياد مىكند:
على- عليه السّلام- فرمود: مىخواهيد اسباب زيادى رزق را بيان كنم؟
گفتند: آرى يا امير المؤمنين! فرمود: جمع بين دو نماز (مغرب و عشاء ظهر و عصر) روزى را زياد مىكند، و همچنين تعقيب خواندن بعد از نماز صبح و عصر، صلهى رحم، روفتن جلوى خانه، همراهى با برادران دينى براى خدا، صبح زود به دنبال كسب رفتن، طلب آمرزش، امانتدارى، حقگويى، جواب دادن اذان گو (كه هر چه او مىگويد بگويد، و ممكن است مراد نماز اول وقت باشد چون اذان گو مردم را به نماز دعوت مىكند و اجابتش رفتن به نماز است) سكوت در بيت الخلا، حرص نزدن، شكر صاحب نعمت، پرهيز از قسم دروغ، دست شستن قبل از غذا، خوردن ريزههاى غذا، كه از سفره مىريزد؛ و هر كس روزى سى مرتبه تسبيح خدا گويد خداوند هفتاد نوع بلا را از او بگرداند كه از همه كوچكتر فقر است.