ماه رمضان به پایان رسید و هنوز دیدارتان میسر نشده و دل در انزوای تنیده دلتنگی است. شاید کمی بیانش سخت باشد اما حقیقتا همین  است که دوری یار دل را به قدری منزوی میسازد که تاب هیچ جمعی را بر نمی تابد و در هیچ جا آرام و قرار نمی یابد. آرامش در کنار یار همانند آرامش در کنار ساحل است. وقتی آرام آرام موجهای مهر و محبت نوازش میدهد چنان غرق سرور میشوی که در جرگه مستان قرار می گیری...
     از این روست که فرمود:  آنقدر مستم که از چشمم شراب آید برون...