صراط حمید

گفتم به خدا بین دعایم که دلتنگ اذان سحر کرب و بلایم

همان‌جا که دل از سوز فراغش شده بے تاب
همان وادے شرمندگے آب
همان وادے پاک حرم حضرت ارباب
همان‌جا که زمینش همه نور است

و فرش حرمش از پر حور است
و بر مهدے زهرا .عج. همه شب راه عبور است

همان‌جا که زند پر به هوایش دل من هر دم و هر شب
همان‌جا که به هر جاے زمین هست نشان از قدم محترم حضرت زینب
همان خاک که هم بدر و احد،خندق و احزاب و حنین است
که دل از عالم هستے برباید
خیابان بهشتے
که معروف به بین‌الحرمین است