هنگامی که ترنم باران دنیا را از مقابل چشمانت برمیدارد

و دست خداوند را می بینی که بر سر بنده ی عاصی اش کشیده می شود

و تو دوست داری در این لحظه برگردی به سوی خدا

 و سیر بنگری آرامش دهنده ات را،

 اما چشمت و حتی قلب تو ظرفیت دیدار رویش را ندارد.

پس دستش را برسرخویش حس میکنی

و به بوی طریقش دل خوش میکنی