ستایش «فقر» در مقامات سلوکی
صفت فقر، فی نفسه به نسبت به غنا، افضل است و اخبار در ستایش آن، بسیار
است. حضرت رسول (ص) فرمودند که: «بهترین این امت، فقرای ایشان اند». و
فرمود: « پروردگارا! مرا زندگانی درویشان ده و مردن ایشان و در زمره ایشان
مرا محشور گردان». و فرمود که: « زینت فقرا از برای مؤمن، بیشتر است از
لجام بر سر اسب؛ یعنی همچنان که لجام، اسب را در ورطه های هلاکت نگاه می
دارد، فقر، مؤمن را از آن بهتر، از فساد محافظت می کند.» شخصی از حضرت رسول
از فقر سؤال کرد. فرمود: «خزینه ای است از خزاین خدا». بار دوم بپرسید
فرمود: «کرامتی است از خدا». سوم باز پرسید فرمود: «چیزی است که نمی دهد
خدا آن را مگر به پیغمبر مرسل یا مؤمنی که در نزد خدا کریم باشد.» و فرمود
که: «در بهشت غرفه ای است از یک دانه یاقوت سرخ که اهل بهشت، نگاه به آن می
کنند، چنان که اهل زمین به ستارگان نظر می کنند. داخل آن جا نمی شود مگر
پیغمبر فقیر یا مؤمن فقیر».
به نقل از : «معراج السعاده »، ملا احمد نراقی
