زنان عارفه
به نام خدا/


مردان را طی طریق گذاردن بسی هموارتر از زنان است چرا که آنها از اختیار بیشتری در انتخاب مسیر زندگی برخوردارند. توضیح آن که مردان زنی را به همسری انتخاب می کنند و او را به طریق خود تعلیم می دهند و همان آیه شریفه الرجال قوامون علی النساء در اینجا بسیار به کار می آید. حال آن که زنان لاجرم تابع شوهر خود هستند و به جز زنان خاص و آزاده، عوام زنان به همان اعتقاد مردان خود هستند.از طرفی زنان عارفه نیز نخست به دلیل در معرض اجتماع نبودن و نداشتن امکان درس و مکتب بر پا کردن و مرید گرفتن (به جز در موارد استثنا) ناشناخته مانده اند.بسیاری از زنان پرهیزگار و پارسا و عارف بی هیچ نام و نشانی آمدند و زیستند و رفتند و مصداق آن شدند که «آن را که خبر شد خبری باز نیامد».بسیاری از آنها هیچ گاه ازدواج نکردند زیرا حاضر نشدند با مردانی غیرمومن روزگار بگذرانند و  خدمت او بکنند و از روزی غیرحلال او ارتزاق کنند. بسیاری از آنها از معرض خواسته های شوم مردانی گمراه گریزان شدند و در خلوت تنهایی، عبادت و پارسایی را برگزیدند. بسیاری از آنها پا به پای شوهران مومن و دیندار خویش در دشواری های زندگی صبر پیشه کردند.زنان پارسا و عارفه نیز همچون سیده النساء العالمین مخفی ماندند و مخفیانه پرکشیدند.