درخت ممنوعه بهشت و فریفته شدن حضرت «آدم» ابوالبشر و همسرش «حوا»
اباصلت هروى از اصحاب خواص مولی علی ابن موسی الرّضا(ع) گوید: به حضرت رضا (علیه السلام ) عرض كردم : اى فرزند رسول خدا مرا در مورد درختى كه (خداوند از خوردن آن نهى كرده بود ولى ) حضرت آدم و حوا از آن خوردند (و در نتیجه از بهشت رانده شدند) خبر بده كه چه درختى بوده ؟ بعضى گویند بوته گندم بوده و بعضى گویند درخت انگور بوده و بعضى گویند: درخت حسد بوده است ، معنى این گفتار گوناگون چیست ؟ امام فرمود: اى اباصلت ، درخت بهشت حامل انواع میوه ها است پس بوته گندم ، مى تواند میوه انگور نیز داشته باشد، درخت بهشتى مثل درخت دنیا نیست ، و آدم (علیه السلام ) وقتى كه به فرمان الهى مسجود فرشتگان واقع شد، و علاوه بر این كرامت ، وارد بهشت گردید، با خود گفت : آیا خداوند بشرى بهتر از من آفریده است ؟ (و این یك نوع غفلت بود)
خداوند به او خطاب كرد سرت را بلند كن و ساق عرش را بنگر او سرش را بلند كرد و ساق عرش را دید، مشاهده كرد كه در ساق عرش نوشته شده : لااله الا الله محمد رسول الله و على بن ابى طالب امیرالمومنین وزوجته فاطمه سیده نساء العالمین و الحسن و الحسین سید الشباب اهل الجنه
نیست خدائى جز خداى یكتا، محمد (صلى الله علیه وآله ) رسول خدا است ، و على پسر ابوطالب امیر مومنان است ، و همسر او فاطمه سرور زنان دو جهان است ، و حسن و حسین دو آقاى جوانان بهشتند.
آدم عرض كرد: خدایا اینها كیستند؟
خداوند فرمود: اینها از ذریه تو، و بهتر از تو و همه مخلوقات هستند و اگر اینها نبودند، تو را و بهشت و دوزخ را و آسمان و زمین را نمى فریدم ، بپرهیز كه به آنها با دیده حسد بنگرى كه در این صورت از جوار رحمت من خارج مى گردى .
ولى آدم به مقام آنها رشگ برد، و آرزو كرد كه داراى آن مقام باشد، همین فكر، راهى براى شیطان به سوى او باز نمود، بالاخره با وسوسه شیطان ، آن درخت نهى شده را در بهشت خورد، همسر او حوا نیز به مقام فاطمه (علیه السلام ) به چشم حسد نگاه كرد و شیطان بر او راه یافت و او را واداشت كه از آن درخت بخورد، در نتیجه (این ترك اولى ) خداوند آدم و حوا را از بهشت بیرون نمود، و آنها را از مقام ارجمند بهشت ، به سوى زمین فرود آورد.


به نقل از: « عیون اخبار الرضا ص 309.»
« نكته قابل توجه در این داستان اینكه : لحظه اى غفلت موجب راه یابى شیطان خواهد شد، حتى غفلت فردى مثل حضرت آدم صفى (برگزیده ) خدا.»