مراحل و منازل در سیر و سلوک(29): «ثقه»
«ثقه» [ ث ِ ق َ ] (ع مص ) در لغت به معنی محل اعتماد بودن . معتمد بودن، اعتمادداشتن، استوار داشتن . باور داشت، متکی شدن به . اتکاء، تکیه کردن به، و وثوق می باشد.

به عنوان یک مقام در منازل عرفانی، محقق قاسانی درباره مقام «ثقه» در شرح منازل السائرین می گوید: « الثقة هی الوثوق بحکم الله و انه لا یمکن وقوع الشی خلاف ما حکم بالله، یعنی مقام ثقه همانا اعتماد به حکم خدا[قضا و قدر او]است و وثوق به اینکه امکان ندارد چیزی بر خلاف آنچه خداوند حکم نموده است ،واقع شود. »

سالک در این مقام غیر آنچه برای او مقدر شده،نمی خواهد و با دیگران به مخاصمه بر نمی خیزد و نسبت به طلب رزق و روزی وقاحت و بی حیایی به خرج نمی دهد


منبع:
علی بن محمد قاسانی، شرح منازل السائرین (شرح قاسانی)، ج.1، نشر بیدار، 1385 ، ص336