چینیان و رومیان هر دو ملتی باستانی اند که همواره در صورتگری و مجسمه سازی در درجه بالایی قرارداشتند به طوری که در ادبیات ایرانی چین به نام سرزمین زیباییها و نگاره ها و روم سرزمین عظمت بناها سنگ تراشی ها و مجسمه ها معرفی شده است.

در زمان یکی از پادشاهان(پادشاه فرضی) چینیانی که درخدمت بودندگفتند:ما در هنر نقاشی از همه برتریم!رومیان هم گفتند:ما در نقاشی بر شما فزون داریم!پادشاه در پی ازمون برامد.دو خانه بزرگ که درهای انها رو به روی یکدیگر باز می شد در اختیار انان گذارد تا چینیان در یک خانه به کار پردازند و رومیان در خانه دیگر
چینیان رنگهای فراوان خواستند تانقاشی کنند و شاه هم هرچه خواستند در اختیارشان نهاد چینیان با تلاش بسیار به رنگ امیزی ونقاشی پرداختند رومیان هیچ نقشه و رنگی نخواستند در خانه بستند و به صیقل زدن دیوارها مشغول شدند تا اینکه چینیان از کار فارغ شدند و با شادی و شعف تمام گزارش اتمام کار را دادند .
شاه برای دیدار از ان نقاشیها به ان خانه شتافت خانه ای دید پر از نقشهای زیبا که عقل در ان خیره میماند پس از تحسین گویی به خانه مقابل که ان رومیان بود وارد شد پرده راکنارزد.   
    عکس ان تصویر وان کردارها
زدبراین صافی شده دیوارها.
هرچه انجا بود اینجا به نمود
دیده را از دیده خانه میربود.

شاه دیدکه این تصاویر منعکس در پرده رومیان بس زیباتر وشگفت اورتراست.
  رومیان ان صوفیانند ای پدر
نی زتکراروکتاب ونی هنر

 لیک صیقل کرده اندان سینه ها.
پاک ازازوحرص وبخل وکینه ها. 

کس نیابدبردل ایشان ظفر.
برصدف اید ضرر نی بر گهر.

گرچه نحو و فقه را بگذاشتند.
لیک محو و فقر را برداشتند.  
 
 تا نقوش هشت جنت تافته است.
لوح دلشان را پذیرا یافته است

عارفان صافی که دلها را صفا داده اند عکس حقایق هستی دردلشان میتابد.این اشراقات پیاپی چنان دلهایشان را منورکرده که نقش هشت بهشت درایشان منقش است.انان ازعرش وکرسی برترند و بلکه درپیشگاه حق ارمیده اند و در عین الیقین محو دیدارند .
 پس خوشا به حال عارفان صافی نشان که خدایشان این چنین عزیز داشته است.
پیامهای مثنوی