صراط حمید

سالکِ عارفِ بالله، شیخ محمد بهاری در باب صحت مزاج برای سلوک عارفان می نویسد:

اول باید صحیح المزاج باشد. اگر علتی در مزاج باشد باید به معالجه ی آن بپردازد، چه:

اگر سودا غالب آید، پاره ای از حرکات سوداویه را شور عشق پنداشته و مغرور گردد.

اگر صفرا و حرارت غلبه کند، خشکی دماغ و خفقان قلب و سوء الخلق فوق العاده حاصل گردد.

اگر بلغم زیاده باشد، قصور در فهم معانی دقیقه خواهد کرد.

پس اعتدال مزاج، لازم است ...

(تذکرة المتقین، ص103)