صراط حمید

(بدان‌اي سالك راه حق!) شخص تائب پس از توبه نيز آن صفاي باطني برايش باقي نمي‌ماند، چنان‌كه صفحه كاغذي را اگر سياه كنند، و باز بخواهند جلا دهند، البته به حال جلاي اولي برنمي‌گردد. يا ظرف شكسته‌اي را اگر اصلاح كنند، باز به حالت اولي مشكل است برگردد. بسيار فرق است بين دوستي كه در تمام عمر با صفا و خلوص با انسان رفتار كند، با دوستي كه خيانت كند و پس از آن عذر تقصير طلب نمايد. بنابراين، انسان بايد حتي‌الامكان گناه نكند و اگر خداي نخواسته گناه كرد، هرچه زودتر درصدد توبه و علاج برآيد.
چهل حديث امام خميني(ره)، ص 274