فرشتگان موكلند كه براي روزه‏ داران دعا كنند:

قال رسول الله (ص): «إنّ الله تبارك وتعالي وكلّ ملائكةً بالدّعاء للصّائمين وقال: أخبرنى جبرئيل عليه‏السلام عن ربه تعالي ذكره أنّه قال: ما أمرتُ ملائكتى بالدّعاء لأحدٍ من خلْقى إلا استجبتُ لهم فيه» خداوند عدّه‏اي از فرشتگان را مأمور كرده است تا براي روزه‏داران دعا كنند.و جبرئيل خبر داد كه پروردگار مي‏فرمايد: هرگز فرشتگانم را امر به دعا نكردم جز آنكه دعاي آنان را مستجاب نمودم. دعاي فرشته براي انسان، درخواست خير و خوبي براي وي است.

تا چه اندازه ما به باطن روزه مي‏پردازيم كه نه تنها ظاهرمان روزه بگيرد و چيزي نخوريم و نياشاميم؛ بلكه سرّ و درون ما هم روزه بگيرد؟ نگذاريم خاطره‏اي در دل خطور كند كه خدا نمي‏پسندد. مبادا در دلْ بد كسي را بخواهيم. چنين نيست كه اگر خاطرات در دل عبور كرد، خداي سبحان نداند يا دل انسان تيره نشود.

روزه ی عوام، خواص و اخص با هم متفاوت است. اگر ما روزه گرفتيم و به اين فكر بوديم كه، خداي ناكرده، كسي را برنجانيم يا به مقام و جاهي برسيم يا نتوانستيم خود را آماده كنيم كه اگر به جاه رسيديم، تفاوتي براي ما نداشته باشد، باطن ما روزه نگرفته است و چون باطن روزه نگرفته به باطن روزه نرسيده‏ايم.

آیت اله جوادی آملی
 (منبع : حکمت_عبادات صفحه ۱۳۹ تا