صراط حمید

بسم الله الرحمن الرحیم

سوره ابراهیم آیه 32

اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَأَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ  

الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَكُمْ  ۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ لِتَجْرِيَ فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ ۖ وَسَخَّرَ لَكُمُ 

الْأَنْهَارَ

ترجمه:

خداوند همان کسی است که آسمانها و زمین را آفرید؛ و از آسمان،  

 آبی نازل کرد؛ و با آن، میوه‌ها(ی مختلف) را برای روزی شما 

عزاداری ها قبول باشد.

خداوند در این  آیه شریفه به نزول باران و آثار زمینی آن اشاره میکند.

هدف از این  آیه  ،  توجه دادن ما به این آثار زمینی باران است و  

   میخواهد که ما را تشویق به طلب باران از آسمان کند.

مسلما  معادل عرفانی  باران  صفت رحمت  و نام بزرگ رحیم خداست. 

کاش همه  ما  همیشه  در حال خواندن نماز استسقاء   یا همان  نماز  

طلب باران باشیم

استعیتوا بالصبر والصلاه ، نماز استسقاء برای طلب باران رحیمیت خدا

استسقا یعنی آشاماندن آب

آب رحمت الهی....

زمانیکه با گناهان خویش نزول این آب باران را بر قلبهایمان کاهش  

میدهیم .....

ونهرهای وجودمان رو به خشکی میگراید .... 

آن زمان هست که با خواندن  

نماز باران پس از توبه از گناهان  

وبعد از تطهیر اخلاق از صفات ورذایل اخلاقی  

خواهان نزول بارش رحمت الهی هستیم  

که اگر چنین شود  فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَكُمْ 

پس کاش همه  ما  همیشه  در حال خواندن نماز استسقاء   یا همان  

نماز طلب باران باشیم. 

یعنی به خداوند میگوییم 

 خداوندا ما با گناهان خویش مانع از تابش خورشید تابناک معرفتت  

شده‌ایم

وخورشید سوزانت ،دیگر بر دریای وجودمان نمیتابد تا بخار شود وبه  

ابری دوباره برای ریزش رحمتت تبدیل شود ....

یعنی خودمان با گناهان در چرخه طبیعی روزگار خلل وارد کردیم. 

ابر و باد و مه و خورشید و فلک درکارند 

تا تو نانى به کف آرى و به غفلت نخورى 

همه از بهر تو سرگشته و فرمان بردار 

شرط انصاف نباشد که تو فرمان نبرى

پس  بیاییم نماز باران بخوانیم و طلب باران نماییم و  

خدا را به اقا امام حسین علیه السلام قسم دهیم که  

باران رحمت رحیمیت خودش رابر شوره زار وجود ما  

بباراند  که اگر چنین شود این زمین تفتیده وجود ما هم  

اباد می شود  و سر سبز می گردد   

الهی امین