پندهای اخلاقی در کلام امام حسین - علیه السلام -
پندهای اخلاقی در کلام امام حسین – علیه السلام –
|
عنـوان پنــد |
نتيجــه پنــد |
|
نشانه هاي خائن بدكار و درست كار |
1- درستكار آسوده است. 2- بي گناه بي باك است. 3- خيانتكار ترسان است. 4- بدكار هراسان است. 5- عاقل دور انديش و با تدبير است. |
|
نشانه هاي انسان عاقل |
1- با دروغگو هم سخن نمي شود. 2- از كسي كه دست رد به او مي دهد از او درخواستي نمي كند. 3- بر فريب كار تكيه نمي كند. 4- به كسي كه به او اميدي نيست اطمينان نمي كند. |
|
نشانه هاي نادان و دانا |
1- نشانه هاي قبولي اعمال همنشيني با خردمندان است. 2- اسباب ناداني كشمكش با نابخردان است. 3- نشانه دانا نقادي او از گفتار خود است. |
|
صفات زيبا |
1- دانش نطفه بارور معرفت است. 2- تجربه فزوني عقل است. 3- شرافت پارسايي است. 4- قانع بودن آسايش تن است. 5- دوست داشتن دوري جستن و دوري گردانيدن از پليدي و ناپاكي است. 6- دشمن داشتن بركژي و نابكاري وادارت مي سازد. 7- بهره بردن از زندگي بر عقل – دين – ادب – شرم ، خوش خلقي استوار است. |
|
شريف ترين مردم |
آن است كه پيش از اندرز ديگران پند بگيرد پيش از بيدار باش ديگران خود بيدار شود |
|
عقل |
نگهداري دل از امانتي كه به آن سپرده اي |
|
دورانديشي |
آنچه را كه در دسترس خود بيني شتابان دريابي |
|
سرافرازي |
زيان ديده را با بردباري و مكارم اخلاق سامان دهي |
|
گذشت و بزرگواري |
درخواست كننده را پاسخ درخور دهي |
|
آزمندي و تنگ نظري |
آنچه را انفاق كرده اي از دست رفته مپنداري و هزينه اندك را ولخرجي داني |
|
دزدي و چپاول گري |
كم ديگران را از خود مپنداري و ناچيز خود را از ديگران بازداري |
|
زحمت و دردسر |
آنچه تو را بكار نيايد به آن ديده دوزي |
|
سروري |
كارسازي براي خودشان و لغزش آنان را بعهده گرفتن |
|
بي نيازي |
اينكه آرزوهايت كم باشد به اندازه كفاف خشنود باشي |
|
فقر |
طمع داشتن و سخت نوميد شدن |
|
پستي |
اينكه كسي خود نگهدار و همسرش را فرو گذارد |
|
حماقت و كودني |
اينكه با سرود خود دشمني ورزي و آنكه برسود و زيان تو آگاه است بستيزي |
|
عزت آدمي |
بي نيازيش از مردم |
|
صفات زشت |
1- در پيران : هرزگي و بي عاري 2- درقدرتمندان : درنده خويي 3- درشريفان : دروغگويي 4- در ثروتمندان : بخل و تنگ نظري 5- در عالمان :حرص |
|
ادب چيست |
اين كه از خانه خود بيرون آيي و با هيچ كس برخورد نكني مگر آن كه آنرا برتر بيني |
|
بخيل |
كسي است كه از سلام كردن بخل ورزد |
|
راستي |
عزت و توانمندي است |
|
دروغ |
ناتواني ، در مقابل ديگران است |
|
سوگند زياد |
1- از خواري است 2- از ناتواني است 3- از بدبيني است 4- از عرافي كلام است |
|
حلم |
فرو بردن خشم و برخود مسلط بودن است |
|
انواع مردم |
1- برخي طبع خوش دارند و نصيبي از خير ندارند. 2- برخي نصيبي از خير دارند اما طبع خوش ندارند. 3- برخي هم طبع خوش دارند و هم نصيبي از خير كه بهترين مردمند. 4- برخي نه طبع خوش دارند و نه نصيبي از خير اينان بدترين مردمند. |
|
آن چه موجب سر خم كردن مي شود |
1- فقر 2- بيماري 3- مرگ |
|
بدترين اوصاف زمامداران |
1- ترس از دشمنان 2- بي رحمي بر ناتوانان 3-خودداري از بخشش |