با یاد او

ذکر یعنی این که هر لحظه و آن و دم به یاد خدا بود و یاد او را نیز ورد زبان کرد یعنی هم در قلب یاد خدا زنده باشد و هم در زبان نام او ؛  اما ذکر تا این حد کافی نیست بلکه معنای دقیق تر ذکر و به یاد خدا بودن این است که ما هر کار و عملی که می خواهیم انجام بدهیم قبل از قیام به آن عمل (چه عمل کوچک چه عمل بزرگ) از خود بپرسیم که خدا از این کار ما خوشنود است یا نه ‘ اگر نتیجه گرفتیم که خدا خوشنود از این کار ما است آن را انجام می دهیم و اگر خوشنود نباشد انجام نمی دهیم . این معنای دقیق ذکر خداست . پس ذکر یعنی یاد خدا در دل نام خدا ورد زبان رضایت او از اعمال . این سه توام با هم می شو.د ذکر خدا

ذكر خدا اگر ناظر بر اعمال ما و جهت دهنده ي آن است ذكر است