امید رحمت از حق
به نام خداوند بخشایشگر مهربان
پروردگارا !
تو را سپاس که در فصل رویش مرا امیدی دوباره بخشیدی و بر خوان نعمت های بیکرانت خواندی.
مهربانا !
می دانم در این میهمانی که تو میزبان آن هستی ، دست رد بر سینه ی هیچ بنده ای نمی زنی ، پس رحمتت را بر من ارزانی دار و دلم را میهمان باران سخاوتت کن که دل کویری ام مدت هاست منتظر چنین لحظه ای است.
بار خدایا !
یاری ام فرما تا در کلاس بهار که فصل زندگی و زنده شدن است من هم حیات یابم و شاگردی شایسته باشم و از کتاب آسمانیت بهره ها جویم .
عزیزا !
مرا از زندان سیاهی رها ساز و پر پرواز عطا کن تا از دنیا و تعلقاتش دور بمانم و اسیر چنگال نفس خویش نشوم .
ای یگانه ی بی همتا !
حتی برای لحظه ای مرا به حال خود وامگذار تا فانوس قلبم خاموش شود و در تاریکی آشکار فرو مانم .
به حق مهربانیت ، ای مهربان ترین مهربانان ... آمین
+ نوشته شده در پنجشنبه یازدهم فروردین ۱۳۹۰ ساعت 1:14 توسط ثنا
|