طلاییه منطقه ای وسیع در محدوده غرب شهر اهواز و بین جاده اهواز و خرمشهر و دشتی است وسیع که از لحاظ موقعیت نظامی و استراتژیک اهمیت فراوان داشته و در طول دفاع مقدس شاهد دلاوریها و رشادتهای رزمندگان بوده

طلاییه را نامی زیبا و مکانی زیباتر است و اگر مصداقی توان گفت میشود بیان کرد که باب ورود به بهشت و رضوان حق است ، طلاییه  ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ آمِنِينَ  است و بر سر دروازه آن بشارت است برای مومنان و جایگاه توجه و عنایات الهی است

طلاییه دروازه رحمت و رضوان حق است و باب شیدایی ، طلاییه را نه زمین که آسمانی است که فرشتگان در آن در طوافند و مقتل شهدایی است که بی شک اگر بودند اصحاب سیدالشهدا علیه السلام در سال ۶۱ هجری بودند

بعضی شهدای ما ، درعشق و معرفت برتری یافته اند در مقابل بعضی شهدای کربلا ، چرا که ایشان امام خویش را ندیده اند و قوت حضور سیدالشهدا علیه السلام در محفل ایشان نبود ، ولی مقام شهدای کربلا بس رفیع است ، چرا که خون ایشان در خون ثارالله ممزوج شده و به آسمان رفته ، این دلیل رفعت ایشان است بر سایر شهداء

همین بعضی شهدا که گفته ام در طلاییه ندای هل من ناصر ینصرنی حضرت سیدالشهدا را لبیک گفته اند و عاشقانه به دیدار معبود شتافتند و مصداق بارز ایشان شهید محمد ابراهیم همت بود که تجلی قوت حضور سیدالشهدا در جمع یاران بود

طلاییه نه باب بهشت ٬ بلکه بهشت بهشت است و آنکه در آن ورود یابد طعم عطر بهشت را خواهد چشید و زیبایی و طراوت بهشت را خواهد دید

ساعت ها  در طلاییه زیسته ام و روزگار خوشی داشته ام که در کلام نگنجد

...